Tour guide zijn is hartstikke leuk!

Dag lieve lezers! Hyvää päivää!

Er is intussen al een heel klein beetje sneeuw gevallen. Donderdag wordt er een dik pak verwacht, en daar kijken we allemaal naar uit! De sneeuw is erg laat dit jaar. Dat is niet alleen vervelend voor de bedrijven die bepaalde tours moeten cancelen omdat er geen sneeuw is, als je helemaal uit Australië of Californië hierheen komt en je nog nooit sneeuw hebt gezien... is het natuurlijk wel een teleurstelling dat zelfs in Lapland niet kunt ervaren. Zelfs de husky's worden ongeduldig ;).

Voor mijn rijvaardigheden is dat niet heel erg, nu kan ik nog even oefenen op een dun laagje. Rijden is hier toch wel even anders en ik heb al een paar keer de toeristen in mijn busje laten schrikken met sneeuw-verstopte hobbels, scherpe bochten in het donker en slippen bij het optrekken. Er is gelukkig weinig verkeer, vooral in het bos. Weinig dingen om te raken tenzij ze spontaan de weg op springen. Er komen elk jaar ruim 4.000 rendieren om in verkeersongelukken in Finland. De bestuurders komen er meestal wel goed van af. Om dit aantal te verminderen is er een waarschuwingsapp en zijn er ook proeven gedaan met lichtgevende verf op de geweien (zie je het al voor je...).

Op naar Santa Claus Village

Intussen ben ik ook al alleen op pad gestuurd naar Santa Claus Village. Het is hier het hele jaar door kerst en er huppelen vrolijke meisjes in elven-pakjes rond. Uiteraard is het dorp overladen met giftshops. Het is er schattig toeristisch, je krijgt zelfs een certificaat als bewijs dat je in de Arctic Circle (66°33′45.9″) bent geweest. 

Daarna kun je de kerstman ontmoeten en daar een leuke maar dure foto van kopen (not so generous Santa...). Uiteraard kun je ook de rendieren van de kerstman ontmoeten en een ritje maken in de slee. Of de toeristen dat leuk vinden of niet wisselt nog al. Nu er een beetje sneeuw ligt lopen de dieren makkelijker en ze raken wat meer gewent aan dat gekke rondje dat ze moeten lopen met al die mensen om hen heen. 

Persoonlijk ben ik er ook niet zo'n fan van. Maar als een vrouw bijzonder emotioneel wordt omdat een rendier een (overbodige) tik krijgt van zijn oppasser, en dan later een braadworst, varkensvlees, boven het vuur zit te grillen, mij een foto van haar Mastiff (een rashond met veel erfelijke problemen) laat zien en zegt: "Ik ben niet tegen het eten van dieren, maar wel tegen wreedheid", dan moet ik wel even op mijn tong bijten.

Als laatste nemen we de mensen mee naar Santa's Post Office. Hier kun je namens de kerstman een brief laten sturen, inclusief "certificate of niceness", naar een opgegeven adres. Maar er staat ook een hele grote mailbox waarin je al je kerstkaarten kunt doen. Deze kaarten worden met de eerstvolgende kerst bezorgd. Super leuk natuurlijk als je ergens in het jaar daar op vakantie bent, en er met kerst een mooie herinnering door de brievenbus valt. 

Gelukkig voldoet dit alles vaak wel aan de verwachtingen van de mensen die de excursie boeken... en dat maakt het een van de makkelijkste tripjes. Dit stel uit Hong Kong was in ieder geval erg enthousiast met foto's maken.

De Wildlife Safari

Deze safari was helemaal nieuw voor mij, maar met wat simpele instructies van de baas en een Belgische moeder en dochter gingen we op pad. "Helaas" hebben we alleen rendieren gezien, waarbij één prachtige grote witte stier met een enorm gewei. De mooiste die ik tot nu toe heb gezien. Na deze safari heb ik mijzelf  "Finse wildlife" als huiswerk gegeven. Straks ben ik de Freek Fonk van Finland.

Naast beren en lynxen leven hier ook veelvraten. Het grotere mannetje kan in Scandinavië 45 cm groot (schofthoogte) en 18 kg zwaar kan worden. Niet heel groot dus...en toch jaagt dit bijzonder agressieve beestje in de winter voornamelijk op de veel grotere rendieren en verslind soms zelf een nog veel groter eland. Gelukkig zijn het schuwe dieren en zijn er hier geen gevallen bekend van aanvallen op mensen. Voor beren moet je echter wel oppassen, maar die slapen nu gelukkig allemaal :). 

Uiteraard hoopten we ook een eland te zien, de 5e Big Five van Finland. Maar die verstoppen zich nu diep in het bos.

Meer Noorderlicht tours, minder Noorderlicht zien...

Voor deze week sta ik bijna elke avond ingeroosterd voor de Northern Lights Tour. In het rooster staat dit beschreven als NL tour, verwarrend voor ik wist waar het over ging.

Dinsdag 20 november, de dag dat ik hier aankwam heb ik het noorderlicht gezien, lucky me want de rest van de week hebben we het tijdens de tours niet kunnen aanschouwen. Erg teleurstellend voor al die mensen die via google prachtige plaatjes zagen van een overdreven fel gekleurde lucht. Er wordt je heel wat beloofd, maar we hebben helaas geen afstandsbediening voor dit fenomeen. Je kunt er nog zoveel geld voor neerleggen, sommige dingen kun je gewoon niet kopen. Maar we rijden niet voor niets een uur naar een boomloze berg om vanaf daar, zonder lichtvervuiling van de stad en waar ook lokaal de wolken sneller wegtrekken, om de beste kansen te hebben het noorderlicht te zien. Het weer was goed, maar dan heb je natuurlijk ook nog een zonnewind nodig om die hele reactie plaats te laten vinden en de bijbehorende kleuren te kunnen zien. Helaas straalde ook de volle maan heel wat licht uit. Erg handig om in het donker gewoon te kunnen zien....maar niet om het noorderlicht te zien. Gelukkig worden de mensen altijd wat blijer van een BBQ in de tipi. Hopelijk hebben we deze week meer geluk.

Er kwam een vrouw bij de dokter

Ik zit hier nu een week en heb nog bijzonder weinig kunnen ontdekken in Rovaniemi zelf. De ene dag werk ik 13 uur, overdag een excursie en 's avonds op Noorderlicht tour en dan ben je niet voor 2:30 thuis, en dan de dag daarna vrij. Ik vind het werk hartstikke leuk dus die dagen draai ik zonder moeite en zelfs zonder koffie. Maar...direct na aankomst aan de slag, gekke werktijden, geen eettijden, vroeg donker, totaal geen ritme en dan natuurlijk wel gewoon doorgaan omdat ziek zijn in je eerste week stom is. 

Buiten werktijden heb ik vooral op de bank/bed gelegen, en dat vond ik niet heel gek gezien die omstandigheden. Maar 4 dagen geleden begonnen mijn keelamandelen toch wel bijzonder op te zwellen en dat witte spul dat steeds meer oppervlak innam kon ook niks goed betekenen. Maar met wat rust gaat het vast over....of toch niet. Ik heb nooit iets, waarom uitgerekend opeens nu. De Russische pijnstillers en Spaanse antibiotica heb ik afgeslagen, en de Tsjechische keelspray en de met liefde gemaakte gemberthee van mijn Argentijnse huisgenootje hielpen niet genoeg. Zelfs de Finse sauna maakte het niet beter. Wel heel leuk om met zoveel internationale, lieve en gezellige mensen te werken. Er werd goed voor mij gezorgd.

Gisteren toch maar naar de dokter geweest, op het aandringen van een collega die dit ook al heeft gehad. Ik heb een beste infectie te pakken, veroorzaakt door een virus. Niet gevaarlijk maar wel erg pijnlijk. De eerste keer dat ik dit heb, een paar collega's gingen mij al voor. Na een zoektocht bij verschillende adressen kon ik gisteren nog geholpen worden in een kliniek (ben ik even blij met die internationale zorgverzekering, nu maar hopen dat die dit ook daadwerkelijk gaat vergoeden). Nog een dag/nacht wachten voor de bedrijfsarts zag ik niet zo zitten, wat een nare klachten! Ik wil z.s.m. weer fit en aan het werk zijn.

Er werd niet alleen een keelswab maar ook een bloedmonster afgenomen om zo gericht mogelijk antibiotica te kunnen geven. Alle tests waren in 30 minuten gedaan. 3 dagen antibiotica, probiotica en 3 x per dag 1000mg paracetamol. En juist die paracetamol is het belangrijkste. Als oppepper raadde de arts "dode" cola aan. Precies de dingen die mijn moeder me als kind ook gaf als ik ziek was....goed om te weten, kan ik dat bezoek de volgende keer ook nog wat langer uitstellen. Van de arts mag ik tot vrijdag niet werken, maar van enkel binnen zitten wordt niemand beter, zeker niet van die droge binnenlucht met de verwarming altijd aan... dus dat zien we nog wel even ;).

Het goede nieuws van vandaag

Een ode aan de paracetamol, die grote tabletten werken echt super. Tijdens mijn zoektocht naar de dokter heb ik ook een postkantoor en dus internationale postzegels gevonden! Alleen nog leuke kaartjes...

Nu ik me beter voel kan ik mijn leven/kamer hier eindelijk een beetje inrichten. Mijn reukvermogen komt langzaam terug en merk ik dat mijn hele kamer naar kampvuur ruikt, en ikzelf ook omdat ik bijna elke dag bij een kampvuur zit. Tot nu toe heb ik voornamelijk geleefd van het voedsel dat over is van de excursies. Geopende pakjes spinazie/wortel pannenkoeken, Finse braadworsten, maiskolven en kaas mogen we om hygiene regels niet meer gebruiken en dus ligt de collega-koelkast er vol mee. Het is tijd om boodschappen te doen.... die paar kg die ik er in Nederland preventief aan heb gegeten kwamen goed van pas, maar nu ben ik ze kwijt.

Lieve teamgenootjes, ik ben zo ontzettend blij met mij Rudolph-onsie! Ik heb er echt in geleefd afgelopen week. Mijn collega's zijn er ook helemaal fan van, goede eerste indruk om je in dat pak voor te stellen. Dank jullie wel!

Moi Moi,

Groetjes uit Rovaniemi!