De blog marathon

Lieve allemaal,

Druk druk druk tijdens de feestdagen. Ik was al aan een nieuw verhaal begonnen maar kon hem nog niet afmaken, dus jullie hebben nog geen wat verhalen te goed. Want dan heb je eens een paar dagen vrij, en dan moet je, als je bijgeslapen bent, met collega’s leuke dingen doen. Voor de filmpjes, klik hier, en er zitten meerdere linkjes in mijn blogs verstopt voor wie deze nog niet gevonden heeft.

We hebben ons (drie collega’s en ik) op onze vrije dag lekker kinderlijk misdragen en zijn gaan sleeën. Leuk om zelfs eens de toerist uit te hangen. Daarna waren we wel toe aan chocomel en kattenkunffels. Wat toevallig dat er een katten café naast mijn voordeur zit.

Maar ondertussen stapelen die verhalen zich wel op, want stilzitten doe ik ook hier zeker niet. Om in de juiste sfeer te komen: pak er een kop warme chocolademelk en een dekentje bij, en denk jezelf in de slee. Toch wel leuk dat er een plekje over was, kon ik ook eens zien wat de toeristen beleven tijdens deze één uur durende rit door sprookjesland.

Notitie van 27-12-2018 - Ik hoop dat jullie hele fijne en relaxte kerstdagen gehad hebben.

Om eerlijk te zijn heb ik vandaag pas het kerstgevoel…. en dat terwijl ik midden in de kerst zit. Het is toch anders als je gewoon moet werken en je vrienden en familie niet in de buurt zijn. Kerst is de piek in het seizoen en dat betekent heel veel werken. Daarnaast was het één dagje -30°C en dacht ik wel even zonder jas buiten te kunnen huppelen. De volgende dag een gek hoestje en de dagen daarop met griep thuis. Goed getimed met kerst.

Vandaag functioneer ik weer een beetje en kon ik eindelijk dat kerstpakket dat mijn lieve ouders me op hebben gestuurd ophalen. Bedankt pap & mam, echt hele leuke en lekkere dingen! Vandaag heb ik ook mijn zielige kerstboom een beetje fatsoenlijk kunnen versieren, en ondertussen staat hier ook de Top2000 aan natuurlijk.

Kerstavond heb ik wel met mijn collega’s doorgebracht, nadat ik als helper van de Kerstman in één van de hotels cadeautjes mocht uitdelen. Zij hadden weer fantastisch lekkere hapjes gemaakt, met hun eigen culturele tintje. Onze eigen Secret Santa party, waarvoor we allemaal een lootje hebben getrokken om voor die persoon een cadeautje te kopen, vieren we begin januari. Dan is het hopelijk wat minder druk. En ja, in Rovaniemi is het het hele jaar door kerst natuurlijk ;).

Ik hoop dat jullie de feestdagen goed door zijn gekomen en veel tijd met vrienden & familie door hebben kunnen brengen. Dat samenzijn maakt het kerstgevoel, weet ik nu. En wie is zo dapper geweest om de Nieuwjaarsduik te doen? Ik heb hem nog even uitgesteld, met het excuus dat ik op 1 januari moest werken. 

Kira achter het stuur

Na die spannende slip-actie en het eland-op-de-weg-verhaal dachten jullie natuurlijk: “pfiew, wat een mazzel….dat moet toch een keer fout gaan”. Nou…ja, dat klopt.

Toen ik net na de bocht bergafwaarts ging, dook er een grote vrachtwagen op halverwege die heuvel. De weg was niet breed genoeg voor ons beide. Ik reed al heel langzaam, en tikte zachter de rem aan in de hoop net bovenaan de heuvel nog tot stilstand te komen, maar de weg was spekglad en daar gleden we zo de greppel in. Oeps….

Gelukkig was iedereen in orde en bleek zelfde de auto niks te hebben. De takelauto kon hem er zo uittrekken. Elke week duiken er wel foto’s op in de groepsapp van autoschade, voornamelijk lakschade opgelopen in de garage. Nou was mijn ongelukje wel de “ergste”, maar ik heb nog geen enkel krasje gemaakt. 

En hoe laat je de situatie nou wat minder ernstig lijken voor de toeristen? Vraag of ze even willen poseren voor de verzekeringsfoto’s! Ik heb nog een dikke fooi van ze gehad ook….maakt  adrenaline vrijgevig? Dan doe ik dit trucje nog een keer, is me die boze baas wel waard :p.

Oude auto’s houden trouwens niet van die lage temperaturen als -30°C. In de 3e versnelling met 60km/h doortuffen was de oplossing om de diesel bruikbaar te houden, ook al klonk de bus als een tractor. Onze serviceman had een betere oplossing: een stuk karton achter de grill die de koude wind blokkeert. Specifiek: een pizzadoos. 

Daarnaast houden flitspalen dus geen rekening met de privacy wet… die nemen gewoon een foto van je zonder het te vragen.

Toevoeging op 16 januari 2019: vandaag is ook de brandende vraag die ik mijzelf van de week stelde beantwoord: als een flitspaal aan de rechter kant van de weg staat en ook op deze weghelft gericht lijkt te zijn, hij flitst je van de voorkant, kan deze je dan ook op de andere rijbaan flitsen vanaf de achterkant als je hem voorbij rijft? Ja dus….

Arctic Snow Hotel 

20 December is het Arctic Snow Hotel voor de 10e editie geopend, en ik mocht op bezoek. Een hotel geheel gebouwd van sneeuw en ijs, ronduit indrukwekkend. Met water uit het nabijgelegen meer bouwen ze stukje voor stukje. Eerst wordt er een mal neergezet, dan spuiten ze het water in de lucht waarna het neerkomt als sneeuw. Ze zijn dus afhankelijk van de buitentemperatuur en kunnen pas beginnen met bouwen als de temperatuur dag en nacht onder 0 blijft. Dan wordt de mal verplaatst en bouwen ze het volgende stuk. De ijsbar, een ijs-glazen koepel, wordt gebouwd door dunne laagjes water over een hele grote ballon te spuiten. Als alle muren staan maken de makers prachtige sculpturen in de muren. Vooral het ijs-restaurant en de suites zijn prachtig versierd en hebben elk kun eigen thema. De vrolijke lampjes en bijbehorende kabels zijn het enige “onnatuurlijke” in de muren, de hele constructie is smeltbaar, er zit geen enkele ondersteuning in de muren.

En ja je kunt hier ook echt overnachten. Er staan zo’n 70 ijs-bedden met rendierhuiden klaar. Uiteraard slaap je dan in een extreem warme slaapzak, maar ik sprak een paar gasten die het een onwijs toffe ervaring vonden, maar één nachtje rillen was wel genoeg.

Voor wie nieuwsgierig is: een nachtje in een “gewone” tweepersoonskamer kost zo’n €260,- en een suite zelfs €350,- tot €480,-.

I’m a professional - Thank you Youtube

“Yo, Kira, you go icefishing today”. Oke top, maaruh...hoe moet dat? 

Een kaart van het meer (Kätkäjärvi) waar ik nog nooit geweest ben en wat instructies van de baas, daar moest ik het mee doen. En als ik een vis vang moet ik die doodmaken en meenemen, fantastisch…hoe doe ik dat?: “with little fish, you just break the neck”. Oke, perfect. Gelukkig hebben we altijd nog Youtube en van die gekke mensen die dan filmen hoe je op verschillende manieren een vis zijn kop eraf rukt, of een mes in zijn brein ramt, of mijn persoonlijke favoriet: een mes achter de kieuw zo tussen de nekwervels tikt. Gelukkig hebben de meeste mensen het geduld niet om met -10°C langer dan 15 minuten stil te zitten, dus vingen we lekker niks. 

Verder is ijsvissen wel heel leuk, zeker als je het combineert met een sneeuwschoenwandeling. Je hebt nodig: een ijsboor,een zeef-lepel om de ijs-slurrie uit het gat te vissen, stoeltjes, een hengeltje met aas natuurlijk, sneeuwschoenen en een grote slee om alles in te gooien en achter je aan te slepen als je door +/- 30 cm sneeuw ploetert (en als je dan nog steeds sneller loopt dan de toeristen, ben je goed bezig). Je waggelt naar een mooi plekje midden op het bevroren meer en laat de mensen hun eigen gat boren en leegscheppen. Je geeft ze een stoeltje en een hengeltje, en dan “hopen” dat de visjes bijten natuurlijk. Vooral op heldere, zonnige dagen is de omgeving hier adembenemend mooi. In de lucht zie je door de laaghangende zon bijna de hele regenboog, en denk er dan nog een besneeuwd, mistig meer bij. Op de terugweg zagen we ook nog 4 elanden (gelukkig deze keer niet op de weg).

Nou moet ik hier wel eerlijk bij vertellen dat deze dagen extra leuk zijn met mensen die de natuur ook echt kunnen waarderen. Vaak genoeg heb je families met kinderen, en die hebben het dan koud/honger/wc, of mensen die beter gewoon naar Santa Claus Village hadden kunnen gaan om te winkelen. Gelukkig ben ik er zelf nog lang niet op uitgekeken, en wordt ik regelmatig naar voor mij nog onbekende plekken gestuurd om daar de gids uit te hangen. Ik heb mijn zinnen nu al gezet op contractverlenging voor deze zomer, wanneer er meer natuur-excursies worden aangeboden. 

Sneeuwschoen-wandelen tot je erbij neervalt

Om even terug te komen op het stukje hierboven…..ook ik ben wel eens klaar met die natuur, lees hier: sneeuw. Prachtig, die witte bossen met besneeuwde dennenbomen en sparren, maar een wandelpad wordt best gewaardeerd als je met een packpack (gokje, 15 kg?) en een tas met brandhout onder je arm op sneeuwschoenen door een halve meter sneeuw de heuvel op moet ploeteren. De gids moet het pad vrijmaken natuurlijk. Niet te doen, zweten bij -10°C, ik bleef maar omvallen en antwoorden: “neehoor, alles goed hier, ben een beetje een onhandig persoon”. Rood van de inspanning en omdat het gewoon gênant was.

Het doel van de tocht was om heel veel mooie foto’s te maken van de drie dames uit Maleisië, en gelukkig was de fotografe een ervaren Fin met bijzonder functionele sneeuwschoen-ski’s, waarmee ze ons makkelijk voor kon blijven. Op 1/3 van de tocht vonden de dames het ook wel goed (en hadden ook wel medelijden met mij) dus konden we naar een andere hele mooie en wel bewandelbare locatie voor meer foto’s en de BBQ lunch. Toeristen blij, ik blij!

En dan natuurlijk mijn baas die dit allemaal belachelijk vindt, en zeer verontwaardigd zegt: “so….you are not used to these conditions?”. Heeft hij enig idee waar Nederland ligt op de kaart en welk klimaat daarbij hoort?

Gezien er nu nog relatief "weinig" sneeuw ligt… stuur mij maar vaker op pad, kan ik een beetje trainen want een betere leg-day krijg je niet :). Gelukkig is het overgrote deel van de mensen die we mee op pad nemen echt bijzonder niet-fit, waardoor ik heel vaak fit overkom. Ik (vr)eet veel braadworst, vette zalm en die heerlijke Karl Fazer Christmas-cookie chocolade, maar ben nog steeds niet dik. Ik hou van dit klimaat! Na een dag buiten zijn is slapen ook echt geen probleem: bed of slee, deken of rendierhuid, ik vind het allemaal prima.

Korouoma Canyon & Frozen Falls

Nog een vrije dag goed besteed. Een busje met 4 guides + 1 toerist, perfect! Op naar de Korouoma Canyon om daar met sneeuwschoenen een lekkere 5km-wandeltocht te maken en de drie bevroren watervallen te bewonderen. Mooi weer, prachtige omgeving, goed gezelschap en geen prestatiedrang want vandaag ben ik ook gewoon toerist.

Het is zo fijn dat er overal in Finland BBQ-plekken zijn met een vuurplaats, brandhout en beschutting. Deze worden van het belastinggeld gebouwd, onderhouden en van brandhout voorzien, en iedereen mag ze gebruiken. Dankzij het Allemansrecht mag je (bijna) overal kamperen, vikkie stoken, vissen, paddestoelen en bessen verzamelen. Heerlijk, een land waar ruimte is voor iedereen!

De beste cadeautjes voor als je weg gaat 

Varo! (pas op): Dit stuk kan zoetsappige tekst bevatten.

Nu we alle sinterklaas-en kerstcadeautjes uitgepakt hebben wilde ik nog even wat aandacht besteden aan die super toffe cadeautjes die ik heb gekregen voor mijn vertrek. Want ja wat geef je iemand die op reis gaat? Liever geen extra zooi om mee te slepen natuurlijk. Ik heb een aantal mooie, inspirerende en handige dingen gekregen die ik echt kan aanraden :). 

Deze foto heb ik gemaakt op de morgen voor ik vertrok, maandag 19 november 2018. Puur toeval dat ik nou net dit theezakje had gepakt. Ik was gelijk geïnspireerd tot wat ik nu ga schrijven. Let niet op de volgorde, na de #1 zijn alle cadeautjes even leuk!

~ De steun van je vrienden & familie en het bijbehorende afscheidsfeestje

Uiteraard is het allermooiste wat je iemand mee kunt geven op reis je steun en aanmoediging. Het avontuur roept, je hebt deze beslissing goed overwogen en je hebt er heeeeeel veel zin in…maar tegelijkertijd is het ook best eng om je vrienden & familie achter te laten en op het vliegtuig te stappen naar een plek die je helemaal niet kent, hopend dat je het daar naar je zin gaat hebben. Die twijfels zijn denk ik heel normaal, ze geven aan dat je je huidige leven met de mensen die daarbij horen ook kunt waarderen. Het is daarom ook zo fijn om te horen dat ze je wel gaan missen, maar wel vinden dat je moet gaan. En ook als je er al bent, worden die lieve berichtjes heel erg gewaardeerd. Dit is voor mij het beste dat je kunt geven. 

Het afronden en inpakken voorafgaand aan je reis kan best stressvol zijn. Zelf was ik er zo druk mee dat ik me niet zo met een afscheidsfeestje bezig hield. Gelukkig heb ik daar fantastische vrienden en een super-mam voor. Ik kon die gekkigheid heel erg waarderen. 

~ Klikkie klinkt met de behoefte van een reiziger

Ik had er nog nooit van gehoord maar ik vind het concept fantastisch: Klikkie print en bezorgt maandelijks je mooiste foto's bij je thuis. Je neemt of krijgt een abonnement en upload elke maand een aantal foto’s voor groot/klein/fotostrips formaat. Stuur je ze naar huis? Dan kun je je vrienden/familie verassen met die mooie plaatjes en als je terugkomt kun je ze aan je eigen muur hangen. Heel leuk en heel handig, want die mooie foto's op je computer bekijk je nooit…een briljant cadeau dus!

~ Meer foto’s! Geprint of op een kussensloop, dit maakt je elke dag blij

Van mijn lieve rugby-teamgenootjes heb ik een kussensloop gekregen met een teamfoto van de laatste wedstrijd die ik mee kon spelen erop. Bedankt meiden, het kussen pronkt op de bank en jullie zijn nog steeds een steuntje in mijn rug ;). 

De losse foto’s en foto-strips met lieve berichtjes van jullie op de achterkant (zie hier ook cadeau #1 in terug) vrolijken mijn saaie witte kamermuren op. En het leuke is, iedereen die deze gekke foto’s ziet vraagt natuurlijk naar de gekke verhalen erachter! Nou…dat zal ik ze eens even vertellen.

~ Powerbank, want zonder telefoon ben je verloren

Een goede powerbank is onmisbaar voor elke avonturier, en is ook mega handig op bijvoorbeeld festivals. Nou heeft mijn zusje vooruit gedacht en er één gegeven met een zonnepaneeltje erin. In de donkere Finse winter niet heel nuttig, maar in de zomer zeker wel. Jadith & Marco, dit had ik echt nodig! Bedankt :).

~ A onsie a day keeps the depression away.

Ik ben gek op onesie’s! Naast mijn fleurige bijen-onsie en roze luipaard-onsie heb ik nu ook een super leuke rendier-onesie. Uiteraard heb ik die als eerste ingepakt voor Lapland. Ik woon er hier zo ongeveer in. Ook mijn collega’s waren gelijk enthousiast. Dus als iemand naar een koud klimaat verhuist….geef hem/haar een bijpassend pyama-pak.

~Iets persoonlijks met een verhaal 

Zo kreeg ik van mijn lieve gekke collega Jorien een boekje vol met selfies van mij en vooral samen met mijn KZM-collega’s. En van mijn zeer gewaardeerde voormalig docent Arjen een luciferdoosje met een Kira-kikker erin: "want sommige mensen zou je wel in een doosje willen stoppen". Uiteraard heb ik ook erg veel plezier gehad op de laatste avond met mijn KZM-collega’s, en ben ik nog steeds heel blij met die warme Fryslan-muts. 

Die Fryslan-muts heeft me trouwens een leuk gesprek in de supermarkt opgeleverd met een andere Nederlander, getrouwd met een Finse en woont hier al een tijdje. We zijn laatst een biertje wezen drinken en houden contact.

Näkemiin!

Kliera ;)